op weg naar avontuur

(Ondertussen de derde werktitel van dit boek, eerder bekend als Drie Linker Handen,

Johannesburg, of Doutzen Cruise.)


Illustratie van een oranje Doutzen Cruiser bus met een groot decoratief kunstwerk in zwart-wit op de achtergrond, inclusief dieren en culturele symbolen.

Over het boek

Met z’n drieën vertrokken we in een rammelend busje naar Zuid-Afrika, in de overtuiging dat we dat in drie maanden konden doen. Maar na drie maanden zaten we in Istanbul en die vertraging liep op tot een jaar of drie.

Dat kwam omdat we avonturen beleefden zoals je die in jongensboeken vindt. We hielpen goede doelen, vonden en pasant het begrip Guerilla Volunteering uit, kochten een hond onder een brug in Caïro en botsten iets te vaak met autoriteiten, wat dan ook weer resulteerde in chaos.

En God, de mensen die we ontmoetten, die kleurden het verhaal. Van de oude Ier die met me op de vuist wilde, tot het Keniaanse meisje dat een dag met ons meeliep en vertelde hoe ze ooit een blanke man zou trouwen.

Dus verwacht een schelmenverhaal over hoe drie jongens meer werden dan gewoon vrienden, hoe we onszelf tegenkwamen en hoe de wereld ons aanpakte. Ik beloof je een geweldige reis.

“Ik herinner me dat toch anders”

— Minne Bonnema, de ene reisgenoot



“Ja God hey, moet dit er echt allemaal in?”

— Marten ‘Mukkes’ Mulder, de andere reisgenoot

“henk, wanneer komt dat boek nou eens?”

— Echt iedereen die een van onze verhalen heeft gehoord

Een landschap met gras, bomen en heuvels, een helikopter en een persoon in de verte.

Drie mensen zitten rond een kampvuur op het strand 's nachts.
Twee mannen houden een jonge krokodil vast terwijl anderen toekijken, op een strand met bomen op de achtergrond.
Drie mannen werken op het veld, met een oranje camper op de achtergrond, in een landelijke omgeving.

henk rigter

Sinds ik in Afrika begon met het bijhouden van een blog, is het schrijven aan me blijven plakken. Mijn eerste boek is een eerbetoon aan die tijd, aan mijn vrienden en aan dat continent.

Ik hou van de glooiende dramatiek van de grote Russen. Soms lastig te lezen, maar tjonge, wat een gevoel voor emotie. Daarnaast spreekt de onverschrokken directheid van Bukowski me ook enorm aan. God, mocht ik ooit zo’n einde schrijven als dat van Ham on Rye, dan ben ik gelukkig.


Wil je me bellen of mailen over iets wat interessant is? Kan gewoon. Op 06-27820970, of henkrigter@duck.com